سرویس علمی و فرهنگی مرکز خبر حوزه این پرسش و پاسخ را تقدیم  می کند.

عرفان در قرآن چه جايگاهي دارد؟

پاسخ: عرفان علمي حصولي نيست، تا از راه تحصيل به دست آيد، بلكه بيشتر از راه تهذيب و تزكيه نفس حاصل مي‏شود. در قرآن كريم آمده است: ﴿يُعَلّمُهُمُ الكِتابَ والْحِكْمَةَ ويُزكّيهِمْ﴾.[1] بخش نخست آيه ﴿يعلّمهم الكتاب و الحكمة﴾، به فقه، اصول، حكمت و... مربوط است و بخش دوم آن، يعني ﴿يزكّيهم﴾، به عرفان اختصاص دارد.

بحثهاي قرآني نشان مي‏دهد كه اگر كسي جان خود را شفاف كند و از دغل، شبهه و خيانت دوري جويد، اسرار عالم را مي‏يابد. گاه انسان آيينه جانش را به طرف مار، گرگ و عقرب نگاه مي‏دارد و در آن جز گرگ و عقرب چيزي نمي‏يابد.

خداي سبحان فرمود: ﴿كلاّ لَوْ تَعْلَمون عِلْمَ اليقينِ ٭ لترونّ الجحيم﴾[2] اگر اهل علم اليقين باشيد و صفاي ضمير داشته باشيد، اكنون هم جهنم را مي‏بينيد، زيرا پس از مرگ، كافر هم مي‏تواند جهنم را ببيند: ﴿رَبّنا اَبْصَرنا وَ سَمعْنا﴾.[3]

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1]  ـ سوره بقره، آيه 129.

[2]  ـ سوره تكاثر، آيات 6 ـ 5.

[3]  ـ سوره سجده، آيه 12.